|
Jan van Eden fam - family
Annie Prins-Bolding
Wormerveer, 16 september 1925 – Krommenie, 24 oktober 2011
In Memoriam
Annie Prins-Bolding, gehuwd Glijnis
Hervormde Kerk Uitgeest - Zaterdag 29 oktober 2011
Beste familie en vrienden,
Wat ik wil zeggen relateert aan een heel ver verleden, maar deze vroege geschiedenis is toch een belangrijk aspect van het leven van
Annie, die zelf veel aandacht en zorg had voor familierelaties. Annies moeder Aagje Bolding was enig kind van haar moeder Diewertje die zij verloor toen ze nog maar zo’n
12 jaar oud was. De vader van haar moeder Willem Bolding hertrouwde met een zusje van z’n overleden vrouw en uit dat huwlijk werden de dochters Guurtje, d.i. mijn moeder
en later Dien geboren. Het is aannemelijk dat Aagje, de 14 jaar oudere halfzus, als een moeder voor de kleine Guurtje zorgde. Deze, wat de jaren en leeftijden betreft
scheefgetrokken familierelaties, verklaren ook waarom mijn nichtje Annie, voor wiens afscheid we nu hier bij elkaar zijn, voor mij persoonlijk, in een kritieke periode,
een moeder werd. Annie was tenslotte zo’n 17 jaar ouder dan ik.
Op het eind van de oorlog werd ik vanwege het voedselgebrek in Den Haag ondergebracht bij de familie in Wormerveer. Op 1 maart 1945 schrijft Aagje, dat
Wijbrand en zijn dochter Annie het voornemen hebben mij per fiets te komen halen, daar mijn vader ondergedoken was om de verplichtte arbeidsinzet en deportatie naar
Duitsland voor mannen tot 40 jaar, te ontgaan. Wanneer, de wat oudere,Wijbrand en Annie ’s avonds laat op 10 maart aankomen in Voorburg vreezen zij
het ergste als zij zien hoe de huizen aan de straat zijn geblindeerd, vanwege een recente bominslag dichtbij ons huis, maar achter de planken wonen toch mensen.
Bij hun binnenkomst geef ik al gauw te kennen, dat ik er niet voor voel mee te gaan met die "man" en die "tante"! Maar als ik hoor,
dat er te Wormerveer een poes is, raak ik al wat met het plan verzoend. De dag na aankomst maakten Wijbrand en Annie, als heuse ramptoeristen, eerst een kleine excursie
naar het op 3 maart gebombardeerde Bezuidenhoutkwartier in Den Haag, waarbij meer dan 500 mensen waren omgekomen, en daarna gingen we op weg naar Wormerveer.
Ik zelf achterop de fiets bij Wijbrand en Annie ook op een fiets naast ons. Annie schreef de volgende dag aan mijn ouders dat de fietsreis goed verlopen
was en dat ze geen last hadden gehad van de oorlogshandelingen. In Wormerveer trof ik een zorgzame familie Prins en een landelijke omgeving met de boerderij van Oly aan
de overkant. Af en toe kreeg ik daar een boterham met kaas of een eitje en dat was al heel wat in deze oorlogstijd. Tot na de bevrijding in Mei 1945 verbleef ik in
Wormerveer, waarna ik door mijn vader werd opgehaald. In de zomer van 1946 brachten mijn ouders mij voor vakantie wederom naar Wormerveer, ook omdat de vertrouwdheid met
de familie Prins en met Annie in mijn geheugen was gehecht. In de jaren daarop werden de zomervakanties als regel doorgebracht in Noordholland, eerst aan de Noorddijk in
Wormerveer en later, na het huwlijk van Annie met Gerrit Glijnis, op de boerderij in Busch en Dam. Ik herinner mij nog de vele lessen in goed gedrag die ik van Annie
kreeg en misschien had zij hierin wel meer gezag dan mijn moeder Guus. Annie was een heel praktische huisvrouw die, waar nodig was, hielp in het boerenbedrijf. Bovendien
moet zij, met haar opleiding als onderwijzeres, een grote steun geweest zijn voor Gerrit, zowel als voor plattelands organisaties, met de in die jaren toenemende
bureaucratie van het boerenbestaan. Na de geboorte van haar eerste eigen zoon Piet kwam ik nog wel op de boerderij, maar met de jaren vond ik andere bestemmingen voor de
vakanties, en ik had minder frequent contact met Annie. Ik blijf mij bewust van de invloed die zij heeft gehad op de ontwikkeling van mijn persoon en ik herinner mij
Annie met grote dankbaarheid voor wat ze voor mij gedaan heeft in mijn vroege jeugd.
Jan Gerrit van Eden
 Bezoek
van Annie Prins Bolding kort na mijn geboorte in 1942 voor ons huis op de
Van Duvenvoortlaan 60, Voorburg, Left to right: Cees van Eden, Annie Prins-Bolding
[17 jaar], Jan Gerrit (baby), Guurtje van Eden-Bolding en Boy (our Irish setter)
Back to family stories
|
